Laat ik maar weer eens wat van me horen..

Inmiddels ben ik al weer 1,5 maand op dushi Boneiru.. En het voelt echt als thuis. Inmiddels is er natuurlijk al weer het een en ander gebeurd sinds mijn laatste blog. Maar ik moet het een beetje spannend voor jullie houden, wekelijks een update is ook zo voorspellend;) haha..
In mijn vorige blog moesten mijn collega's nog naar Aruba voor congres nou inmiddels lijkt dat alweer een eeuwigheid geleden. De week is heel goed gegaan. Alles was onder controle en het had wel wat om de toko even als enige psychiatrische verpleegkundige met hulp van de ervaringsdeskundige en administratieve kracht te runnen. Korte overleg lijntjes, overzicht, alles was onder controle.. De dienst was de hele week rustig tot ik stond te praten met de nieuwe psychiater op het afscheidsfeestje van Martijn, Mandy en nog vele anderen op vrijdagavond. Ineens ging het ring, ring.. Ik schrok er een beetje van; mijn eerste reactie was ook "hij doet het!'. Uiteindelijk de hulpvraag goed afgerond en de rest van het weekend was rustig. Het was erg wennen, die dienst.. Je moet toch constant rekening houden met die telefoon, wat je gaat doen, je kleding, maar naarmate de week werd het wel al makkelijker. Inmiddels heb ik nu voor de 3e keer dienst, eerder nog een weekend en deze hele week weer en is het niet zo erg meer.. Je wend eraan, wel is zo'n werkweek extra vermoeiend..
Na de week van mijn collega's in Aruba heb ik er een nieuwe collega bij. Iemand vanuit NL maar geboren in Curaçao en dus papiamentu spreekt dus perfect om hier te werken. Een man met veel ervaring in het werken volgens de FACT methodiek. Iemand die mij prikkelt en waar ik ontzettend veel van kan leren. Ook hebben we weer een nieuwe psychiater, dit keer voor een half jaar, yeah:).. Ook een fijne man om mee samen te werken. Het is toch elke keer maar weer afwachten of het klikt.
Binnen het FACT team zijn er veel ontwikkelingen, we werken inmiddels met een digibord en in november word er gestart met het EPD! Dat digibord was nog een hele ervaring, ze hadden leuk een beamer geplaatst en een scherm vervolgens gingen we hem testen en kwam de beamer niet eens op het scherm.. Hup scherm weer weg en dan maar zonder.. We hebben er wel hard om gelachen dat er soms gewoon niet nagedacht word over bepaalde dingen..
De PAAZ is helaas nog steeds onduidelijk wanneer er gestart word met de bouw.. Inmiddels ben ik wel met de psychiater het eerste plan aan het evalueren, wat is er en wat moet er nog gedaan worden. Dus dat begint wel wat meer te vormen. Ten slotte ben ik voor de PAAZ gekomen..

Vandaag heb ik voor het eerst les gegeven. Les over wat psychiatrische stoornissen, dat wat Martijn (vorige psychiater) niet meer had kunnen geven.. Ik moest zelf ook weer even de boeken induiken maar uiteindelijk was het heel erg geslaagd. En geeft het me kracht en energie om me nog meer in te zetten voor het geven van klinische lessen. Want eigenlijk is mensen iets leren onwijs leuk..

Met Tanja op Klein Boneiru, wat was het een heerlijke dag:)

Buiten het werk is er natuurlijk ook weer een hoop gebeurd.. Mijn dans maatje Mandy is helaas vertrokken, mijn buufie Tanja is weer even geweest voor vakantie, weer lekker genoten saampjes al moest ik haar af en toe delen met Marco en sinds zondag is Maartje weer terug voor een half jaar. Ik ben wel weer blij met een oude bekende.. Ik merk dat ik toch steeds meer moeite heb met het komen en gaan van mensen.. Mijn sociale omgeving bestaat nu vooral uit dansen en wat mensen die langer blijven.

Donderdag is mijn dag! Donderdag is het DANS dag! Elke week kijk ik weer uit naar die dag dat ik een dansje doen mag! Wat word ik dan blij, fijne mensen, gewoon genieten en even ontspannen.. Dan kom ik helemaal tot rust.. Nog 2 daagjes en dan is het weer zover:) En dit weekend is het helemaal feest; kizo zouk festival, wat betekent workshops zouk en kizomba en lekker het hele weekend dansen:)

En zondag komt Elke gezellig met een vriendinnetje een weekje op vakantie! Lekker bijkletsen, leuke dingen doen, een weekje gezelligheid! Een goed vooruitzicht dus de komende tijd.. Nou nu zijn jullie weer een beetje op de hoogte van mijn leventje hier, ik probeer het echt een beetje bij te houden maar soms is het best lastig.. 

Mi ta bek na dushi Boneiru

Er is alweer een week voorbij op dushi Boneiru. Ik heb een heerlijke tijd in NL gehad, vrienden, familie en collega's weer gezien maar ook ben ik super blij om weer terug te zijn op dit fijne eilandje.
De vlucht ging voorspoedig en de aankomst voelde als thuiskomen. De dame van de autoverhuur, kende me nog, gaf mij weer een warm welkom en had niet eens mijn rijbewijs nodig want die had ze nog wel.
Vanaf het vliegveld kon ik weer naar mijn vertrouwde huisje in Belnem.. Op het laatste moment kon ik daar gelukkig toch nog terecht. Wow wat was het warm, warmer als toen ik vertrok en dat was wel weer even omschakelen, airco aan en lekker slapen maar..

Maandags ging ik gelijk weer aan het werk, mijn lieve collega's weer zien, ook daar weer een warm welkom. De eerste week heb ik een beetje halve dagen gewerkt, om uit de jetlag te komen en rustig aan er weer in te komen. Ik zou Marielle niet zijn dat als aan het eind van de week dat natuurlijk weer gewoon hele dagen waren.

 

Ik ben precies op het juiste moment terug gekomen want het is schildpaddenseizoen. Er was een nest bij te amo beach, een veel bezocht strand, wat vrij bijzonder is..

  Alle mensen die staan te kijken en het werd nog drukker..

 

Daar gaan ze dan!!

 

Er waren dan ook groepen mensen elke ochtend en avond die de wacht hielden of het nest eindelijk uit zou komen.. Sommige hebben er dan ook 10dagen gezeten.. Dinsdag was het dan zover, eindelijk kwam het nest uit.. Het was een drukte van jewelste want iedereen wilde die lieve schattige schildpadjes natuurlijk het water in zien gaan.. Wat een ervaring zeg! Uiteindelijk zijn er 78 schildpadjes het water in gegaan, wat weinig is want de greenturtle legt normaal tussen de 150 en 180 eieren..

 

Hier worden de eieren geteld.

 

Het weekend weer lekker kunnen uitrusten, van het strand genoten opgeladen met voldoende energie om deze week aan te kunnen. Want mijn collega's zijn naar Aruba voor een congres dus ik ben vanaf morgen de enige psychiatrische verpleegkundige op het eiland, dus dat betekent dat ik veel patienten zie en ook de hele week bereikbaarheidsdienst heb. Ik maak me er gelukkig niet zo druk om, al hoop ik wel dat de dienst rustig blijft.
Ik ben pas een week terug maar het is net of ik niet ben weggeweest. Het voeld goed en dat is eigenlijk wel het allerbelangrijkste!! Bon siman iedereen!

Korsou en bijna NL:)

Afgelopen weekend gezellig met Mandy naar Curacao geweest.. Hadden we wel verdiend na een behoorlijk heftige werkweek, helaas kan ik daar niets over schrijven maar laten we zeggen ingewikkelde casussen en lange werkdagen..
We hadden maar gewoon een weekendje geplant, maar voor ons eigenlijk het beste weekend wat we konden plannen. Dat moet ik natuurlijk even uitleggen, Mandy en ik zijn de dansfanaten van onze groep in Boneiru.. DUS:
Vrijdag concert van Prince Royce, de grootste bachata artiest allertijden, wat een geweldig concert was dat, wat is die man live goed en wat een show heeft ie weggegeven, heerlijk..

 

foute toeristische foto op de brug

Als klap op de vuurpeil was er zaterdag een heerlijk salsa feestje.. En zondag was er zomaar een krioyo band aan het spelen op het plein voor ons hotel.. Een weekend vol met goede muziek en dansen dus..
En mijn eerste echte ervaring met dolfijnen van dichtbij.. Wat een mooie beesten!! We hebben met ze gezwommen, spelletjes gedaan.. Wat een super ervaring, echt te gek! Er werd gefilmd en prachtige foto's gemaakt, en natuurlijk voor een schandalig hoge prijs werden die verkocht, we zijn er niet ingetrapt, gelukkig was er in onze groep een stel wat familie aan de kant had en die hebben foto's voor ons gemaakt.. De foto's volgen nog daarvan!

tijdens de show..

Verder heerlijk geshopt, er ging een wereld voor ons open, dat heb je op Bonaire niet dus dat was echt genieten, en goed kunnen slagen, inclusief pijn aan onze voeten van al dat geslenter.. En natuurlijk heerlijk uitgerust, aan het strand gelegen, lekker bijgekleurd, een massage gehad van onze prive masseur Charles, het eiland zelf verkent en ook nog een rondleiding gehad van Charles.. Op leuke plekjes geweest, inclusief een kruidentuin, lekkere kruidjes gescoord voor mijn eczeem, baat het niet dan schaad het niet.

Playa Abou

Korsou was heerlijk maar toch weer heerlijk op dushi Boneiru, al kan ik hier niet shoppen en is het eiland een stuk kleiner, minder mogelijkheden, het is mijn thuis geworden.. Het heeft zijn charmes om ergens heen te gaan en altijd iemand tegen te komen, kleine afstanden te rijden..
Genietend in Korsou jaloers gemaakt door Naomi die lekker met Denise en Luker bij mijn ouders op de camping op bezoek waren, terrasje gingen pakken en nog lekker gingen eten met zijn allen..

Maar nog een weekje en dan ben ik weer even in NL en dan hoop ik natuurlijk op een herhaling van dit gezellige tafereeltje.. Ik kijk er naar uit om iedereen weer te zien, lekker te werken op mijn afdeling, te genieten van en met mijn vrienden en familie om daarna weer naar Bonaire te gaan.. Lieve mensen tot over een week in Hollanda!

Ayo!

van switi Sranang naar dushi Boneiru

Wat heb ik een heerlijke tijd gehad in Suriname. Werkelijkwaar 2,5e week niets gedaan. Vooral veel gezeten, gegeten, gerookt, gedronken, genoten, uitgerust, gelezen, gedanst, geshopt. Kortom 2,5e week genieten en echt vakantie gevierd. De eerste week nog alleen, bij amir gelogeerd. Genoten van het heerlijke danta bai. Veel uitgerust, oude bekenden opgezocht en ook nieuwe mensen ontmoet. Mijn oude stage weer bezocht.
En de 2e week met Naomi, Janieke, Michelle, Amir en Luker in een huis. Wat was het heerlijk om lieve naomi weer te zien en gezellige dingen te doen met zijn alle. Lekker met zijn alle naar Havanna, heerlijk gedanst. Het laatste weekend naar plantage Ayo geweest, slapen in de hangmat, zwemmen in de suriname rivier, de mannen voor de vrouwen laten koken.. Kortom genieten.

Het was wel wennen in Su.. Van het rustige Bonaire naar het drukke Paramaribo.. Ook was het veranderd. Meer stagiaires, bepaalde clubs dicht en nieuwe geopend. Minder bekenden tegen gekomen met uitgaan, terwijl vroeger je prima in je eentje uit kon gaan en je toch wel iemand tegen kwam, dat was nu jammer genoeg minder. Maar alsnog blijft Su mijn hart veroveren en was het zeker niet de laatste keer dat ik daar was.
Het enige wat vervelend was, in de tijd dat ik in Suriname was, was dat mijn lieve maatje marcha plotseling van Bonaire vertrok, ik kon daarom niet bij haar afscheid zijn en dat vond ik toch wel erg naar.. Weer van iemand afscheid nemen en de komende tijd word dat alleen maar erger. Binnen nu en 2weken gaan er in totaal 10mensen weg. Gelukkig blijven er nog een paar mensen over en komen er natuurlijk nieuwe mensen bij maar leuk is het niet.
Na Suriname weer terug op Bonaire, een vermoeiende reis, 's morgens vroeg vliegen dus midden in de nacht naar Zanderij.. Maar weer op Bonaire te komen was ook heerlijk.. Ook Bonaire heeft mijn hart stiekem wel gestolen.

Dat brengt me meteen op het blijde nieuws dat ik hier nog een half jaar ga werken. 31juli kom ik in Nederland aan voor 7weken, vakantie, werken, vakantie, oma's 85e verjaardag en dan 16 september weer voor een half jaar naar Bonaire. Niet iedereen was natuurlijk blij met dit nieuws, maar ik wel. Ik vind het ook heerlijk om weer even 7weken naar Nederland te gaan, iedereen weer zien, even op mijn oude vertrouwde afdeling werken. En daarna weer opnieuw het avontuur en het innovatief werken aan.
In de tussentijd heb ik ook weer vakantiegangers op bezoek gehad.. Mijn lieve collegaatjes Brech en Astrid en een paar dagen later Robyn erbij.. Super leuke tijd gehad, ze hebben veel gezien en kennis kunnen maken met mijn leventje hier..

Op het werkgebied is het ook nog steeds erg druk.. Mijn rol is weer even aangescherpt en dat is eigenlijk heel fijn, het geeft weer een beetje rust en de kracht die ik even was kwijtgeraakt heb ik weer terug gevonden. Ik was meer bezig met patientenzorg binnen het FACT team maar dat liep eigenlijk niet zo omdat die patienten over het algemeen liever papiamentu spreken, wat heel begrijpelijk is maar mij heel afhankelijk maakte van mijn collega's.. Nu heb ik weer meer een coachende rol, kan me meer gaan bezig houden met klinische lessen enz voor het ziekenhuis.. Ik ben natuurlijk nog steeds papiamentu aan het leren maar het is nu minder demotiverend als het even niet lukt.. Inmiddels is er ook weer een nieuwe psychiater, hebben we er een ervaringsdeskundige bij in het FACT team en begint het allemaal een beetje te lopen. Wat de PAAZ betreft is er enige vertraging, het duurt dus nog wel even voor die af is.. Maar dat geeft niet, we houden de moed eraan, werken aan wat er wel mogelijk is..
Naast al dat afscheid nemen mocht ik ook nog even mijn lieve buufie weer welkom terug heten voor vakantie.. Heerlijk weer even bijgekletst en zo'n vertrouwd persoon in de buurt, wel gek dat ze nu niet naast me woont.. Nog maar 3weekjes en dan zit ik weer in het vliegtuig naar NL, lekker om iedereen weer even te zien.. Maar eerst nog even lekker een weekendje eiland hoppen naar Curacao.. En natuurlijk nog genieten van dushi Boneiru zelf.. Lieve mensen, waarschijnlijk zal dit mijn laatste blog zijn voorlopig, tot snel in Nederland!! Ayo!!

Bijna vakantie tijd:)

Ik heb weer eventjes niets van me laten horen. Het waren ook weer drukke weken afgelopen weken. Erik de manager van het FACT team was weer op Bonaire en er is weer veel bereikt. Eindelijk zijn mijn collega's Ariola en Rudmila bij ons op kantoor en kunnen we aan de slag als team. Het is erg druk dus dat is heel fijn. Ik loop er de laatste tijd steeds meer tegen aan dat ik geen Papiamentu spreek, we hebben nu ook afgesproken dat we de ochtend overdracht om 8uur in het Papiamentu gaan doen, zodat ik het nog meer ga begrijpen en ik ook kan oefenen. Heel fijn maar ook heel vermoeiend, ik ben nog in mijn hoofd aan het vertalen terwijl ze al verder praten waardoor ik nog hele stukken mis maar gelukkig word het daarna even in het Nederlands vertaald. Het is wel heel belangrijk voor me om de taal te leren spreken, ik ben nu soms zo afhankelijk van mijn collega's om dingen te doen en dat is wel eens heel frustrerend.

En ik ben jarig geweest 2weekjes geleden, 24jaartjes oud nu. Allemaal bedankt voor de lieve berichtjes, kaartjes (sommige zijn nog steeds onderweg geloof ik), pings met felicitaties. Mijn collega van het ziekenhuis was ook jarig en dus hebben we het saampjes met een hele groep gevierd bij hem thuis en later met zijn alle naar Karels gegaan om lekker te dansen en te karaokeen, een super leuke avond gehad.

de jarige jobjes

Het was 12mei de dag van de verpleging. Net als in Suriname word er hier veel aandacht besteed aan de dag van de verpleging. Ik vond het super om te zien dat het even niet om geld/bezuinigingen gaat maar dat de verpleging waardering krijgt voor hun werk. Overdag werd hier al veel aandacht aan besteed en was er een opendag en 's avonds was er een 80's party georganiseerd door het ziekenhuis, super leuk feestje, we hadden met zijn alle flink ons best gedaan om er zo fout 80's mogelijk uit te zien..

Ook heb ik wat tegenvallers gehad de afgelopen weken. Eerst was ik al geskimd, en nog 5 met mij.. Daar zit je dan zonder pas en geld.. Gelukkig zorgen we hier met zijn alle heel goed voor elkaar en komt dat helemaal goed.. Helaas was ik een week later ook mijn portemonnee kwijt, verloren, gestolen een groot mysterie.. Mijn pinpas hebben ze natuurlijk niets aan die was al geblokkeerd maar wel mijn rijbewijs, verzekeringspas, foto's, geld, slagbaai pas kwijt.. Heel vervelend allemaal, wel even van slag van geweest maja het is ook weer geen ramp, de wereld is niet vergaan.. Voor alles is een oplossing gelukkig. Maar met dat soort tegenvallers merk je dat het belangrijk is dat je mensen om je heen hebt en miste ik mijn oude vertrouwde clubbie en met name buufie wel.. Gelukkig zijn alle nieuwe mensen ook heel lief, gezellig en behulpzaam maar het is toch vervelend elke keer afscheid te nemen van mensen. Ik had niet verwacht dat ik daar zo'n last van zou hebben, voor mij voeld het al zo naar laat staan hoe dat voor de Bonairianen voeld.. Ik begrijp steeds beter hoe het voor ze is dat zoveel Nederlanders komen, die hun taal niet spreken en maar weer weggaan om de zoveel tijd en weer nieuwe.. Het moet zwaar voor ze zijn.. De discriminatie die ik ook voel kan ik beter begrijpen maar toch vind ik het jammer. Niet iedereen is hetzelfde..
Aanstaande donderdag ga ik dan lekker op vakantie naar Su.. Oh wat heb ik daar zin in en wat ben ik daar aan toe.. Het is hier heerlijk maar ook zwaar soms, hard werken, cultuurverschil, taal leren, tegenvallers.. In Su ga ik lekker genieten, eindelijk weer wat Surinaamse vrienden zien en na een week daar te zijn Naoompje ophalen van Zanderij! Zo fijn om haar ook even te zien, even een fijn vertrouwt gezicht vanuit NL. Wanneer ik in Su ben zal ik lekker genieten en weer weinig tijd hebben voor een blog dus jullie zullen weer eventjes niets van me horen! De zon schijnt daar nu ook zag ik, geniet ervan allemaal!

Hieronder even een gedichtje wat ik van lieve Majo kreeg, 100% waar is, iedereen wens en graag met jullie wil delen.

Wees trots op jezelf

Op alles wat je doet en kan

Wees trots op wat/wie je bent

En laat zien dat je er staat

Wees niet bang

Maar zelfverzekerd en sta achter elke beslissing

Pluk de dag als een bloem uit het veld

Leef het moment en niet de dag

Omdat elk moment dat jij daar bent bijzonder is

Back online

Het was even een tijdje stil op mijn blog maar jullie snappen natuurlijk dat ik tijdens het bezoek van mijn zusje niet mijn tijd wilde verspillen aan computeren;)
Er is weer een heleboel gebeurd afgelopen tijd. Bianca is op bezoek geweest en helaas ook al weer weg. En Martijn en Sofie waren natuurlijk met de hele familie op vakantie, super leuk om ze weer even gezien te hebben.. We hebben het erg leuk gehad saampjes, helaas moest ik wel gewoon werken en het was ook behoorlijk druk dus dat was wel jammer maja dat wisten we van tevoren.. Ik heb haar zo'n beetje het hele eiland kunnen laten zien en zij heeft lekker gerelaxed wanneer ik aan het werk was. En heb ik natuurlijk naar alle dingen die ik doe meegenomen.. Het is echt ontzettend fijn dat iemand in NL nu weet hoe mijn leventje hier eruit ziet en weet hoe het is..

Gezellig met zijn 2tjes luxe uit eten:)

Tijdens Bianca haar bezoek is eindelijke de eerste steenlegging voor de PAAZ geweest. Toen nog minister Edith schippers heeft de dialyse afdeling geopend en de eerste steenlegging voor de PAAZ gedaan. Helaas is de bouw nog niet begonnen maar we blijven geduldig afwachten.

Een deel van de mensen van alle psychiatrie/verslavings hulpverlening op Bonaire

Ook was het weer een week van veel afscheid.. Ik geloof dat ik in 2,5 week in totaal zo'n 9keer op de airport ben geweest, gelukkig is het nu weer even rustig met mensen die weggaan. We hebben een paar leuke afscheidsfeestjes gehad maar het was toch wel heel verdrietig dat er zoveel mensen weggingen. Aan het begin dat ik op het eiland kwam zijn we met een groepje ongeveer tegelijk gekomen en dat was een super groep.. We hebben echt een enorm leuke tijd gehad met zijn allen en nu zijn we nog met 3over van die groep. Gelukkig zijn er ook een heleboel nieuwe mensen gekomen die ook heel leuk zijn maar elke keer afscheid nemen is toch wel erg jammer en vervelend.. Ik had ook een super leuke buuf, zij is helaas ook weg en tis wel erg stil nu. We letten allebei een beetje op elkaar, konden lekker ons ei kwijt bij elkaar... Hopelijk krijg ik snel een nieuwe buur maar het word natuurlijk nooit hetzelfde..

Eindelijk kan ik nu de rueda mee dansen bij Sense op donderdag. Een super leuke 2daagse cursus gevolgt. Het weekend van koninginnendag was ook een weekend vol met dansen, heerlijk, i love it, kan er echt helemaal mijn ei in kwijt en krijg er zoveel energie van. Ik had zelfs spierpijn aan het eind van het weekend..

Queens night hebben we een gezellige bbq gehad die uiteindelijk eindigde in een poolparty, echt heel gezellig.. Eindelijk die poolparty:)

Op koninginnendag word hier dia di Rincon gevierd. Wat een mooi feestje was dat. Dia di Rincon is het grote oogstfeest, de Simadan. Heel Bonaire is in Rincon, Rincon was afgezet voor auto's, overal zoveel mensen, kraampjes, eten, drinken, dansen, lachen.. Eigenlijk net koninginnendag in Nederland alleen een antilliaans tintje en als extraatje weer een optocht.. Daarna was er de band tsunami bij Karels, wat een top band, weer heerlijk gedanst, samen met mandy de dansvloer geopend, er sloten weinig mensen aan het eerste nummer maar toen kwamen onze helden marco en zijn vriend en gingen we met hun dansen.. Het leuke was nog dat we bedankt werden door de band voor de eerst dans, heerlijk:)

Allemaal blije, dansende mensen mee in de parade van de Simadan

Dag van de arbeid is hier nog een vrije dag dus kon ik heerlijk uitrusten van al die feestjes en het bezoek en afscheid nemen van iedereen. Een korte maar drukke werkweek, er zit iets in de lucht qua crisissen, of mensen weten ons nu echt te vinden maar het is behoorlijk druk. Wat jammer is dat we telkens weer tegen de achterdeur die potdicht zit aan lopen. Er is nog geen beschermd wonen ofzo waardoor mensen steeds weer terug gaan naar hun oude situatie en binnen de kortste keren weer ontregelt raken. Zo frustrerend dat je die mensen niet kan helpen..

Afgelopen weekend echt even lekker uitgerust, mijzelf verwend met de kapper en heerlijk geskypt met de hele familie en mijn buufie.. Goed om iedereen weer te spreken. Ik zal proberen een beetje zon jullie kant op te sturen want 10 graden in mei kan gewoon niet, belachelijk van ze daarboven!

Woensdag ben ik lekker jarig, en joris een arts in het ziekenhuis ook dus we gaan samen even wat leuks bedenken om het goed te vieren.. Voor iedereen weer een fijne week!

 

Simadan di Pastor

Na overal een beetje navragen wist ik eindelijk wat er te doen was in Rincon 2e paasdag. Simadan di Pastor, het kleine oogstfeest maar eigenlijk is het gewoon een feest van de kerk.. En dia de Rincon is dan de grote Simadan.. Via via kreeg ik te horen dat het van 14uur tot 23uur was.. In Bonaire begint het feest meestal later dan gezegt word dus uiteindelijk waren we daar om half 4.. En je raad het al het feest was nog niet begonnen. Er waren wel wat mensen bij het plein bij de kerk maar nergens mensen in klederdracht of een optocht.. Wachten, wachten, wachten..
Uiteindelijk kwam om 17.45uur de optocht met wel 1 wagen en een paar mensen in klederdracht en daarna begon het feest met een bonairiaanse band.. Foto's volgen want hij staakt op 80%..
Die band was super leuk, lekkere lokale swing muziek, de mensen begonnen meteen lekker te dansen.. Zo kwam er ook een man (zeer waarschijnlijk wel een patient van ons) naar me toe, ik dacht dat hij een sigaretje wilde maar hij wilde dansen, na veel wikken en wegen en aanmoediging van de rest van de groep dan toch maar dansen.. Neemt ie me helemaal mee naar het midden van de dansvloer, daar stond ik dan als enige makamba tussen alle Bonairianen te dansen.. Meteen goed geintegreerd zullen we maar zeggen.. Maar de reacties waren leuk 'je hebt veel potentie met dansen', 'zo je kan er wat van'.. Toch leuk om te horen en dan is het nog leuker om lekker te swingen. Foto volgt nog....
Maar we waren al zolang aan het wachten dat we er wel een beetje klaar mee waren en uiteindelijk om 19uur toch weer richting huis.. En voor de volgende keer nog later naar een feestje toe..

Bon Pasku i Bon Siman

Een korte werkweek en een lekker lang weekend vanwege de Paasdagen. Bonerianen zijn gek op vrij en grijpen elke feestdag aan om vrij te zijn, zo was ik dus ook goede vrijdag vrij. Zouden ze in Nederland ook moeten invoeren, heerlijk zo'n lang weekend.
Dinsdag heb ik weer een airambulance vlucht gedaan, dit keer naar Aruba. Het was weer een rustige vlucht alleen duurde het allemaal erg lang, Aruba is iets verder vliegen, wachten op de ambulance, bij de PAAZ wachten op de taxi, dat gaf wel de gelegenheid om even kort rond te kijken hoe ze het daar doen, super leuk om te zien, anders,  toen via Curacao om te tanken weer naar Bonaire, al met al was ik de hele dag ermee kwijt, daar ging onze eigen PAAZ middag.. Gelukkig konden we alsnog donderdag even zitten voor het project. Het is een goed overleg geweest, er gaat echt heel veel bij komen kijken maar heb er alle vertrouwen in dat het goed komt, een mooie uitdaging.

Pasen is iets bijzonders in Bonaire. Al de hele week maar nu dit paasweekend helemaal zijn er veel bonairianen aan het kamperen op Donkey Beach, met tentjes maar ook met eigen gemaakte huisjes van pallets en hout en een zeil. Alles gaat mee, zelfs de tv en daar vertoeven ze dan lekker het hele weekend..
En toen begon donderdag het weekend..Eerst natuurlijk heerlijk gedanst bij Sense zoals elke week, moet natuurlijk wel een beetje in conditie blijven. Vrijdag heerlijk bijgebruind op Sorobon en 's middags lekker als vanouds weer happy hour bij divi..
Zaterdag lekker de hele dag niks en zondag met een hele groep naar Klein Bonaire.. Wat is dat prachtig, ze zouden meer van die stranden moeten hebben op Bonaire, WOW! Daar lekker de hele dag vertoeft en aansluitend de barman van Karels het leven zuur gemaakt en daar wat gegeten..
Dan vandaag het laatste dagje vrij, zometeen naar Rincon, daar is Simadan di pastor, oogstfeest eigenlijk. De mensen lopen dan in klederdracht en er is een optocht, muziek, ik ben heel benieuwd.. En dan begint morgen het werkende leven weer, nou na 4dagen mag het ook wel weer maar heb er van genoten.. En dan komt zaterdag eindelijk Bianca! Ik kijk er naar uit, lekker 2weekjes lang met mijn zussie kletsen, dit mooie eilandje laten zien, mijn werk laten zien, leuke dingen doen..

Bon Siman!

oh ja en voor de mensen die wilde reageren maar het niet lukte, ik kon een instelling aanpassen dus nu kan iedereen weer reageren, jippie:)

Een week van afscheid en bon bini..

Afgelopen week was een week van afscheid en welkom. Een groep vertrok helaas weer naar huis waar nieuwe mensen voor in de plaats kwamen. Waaronder Cecile de psychiater waar ik al die tijd mee heb samen gewerkt. Pelle de nieuwe psychiater is vorige week zondag aangekomen en kon nog goed door Cecile ingewerkt worden gelukkig. Hij werd al meteen donderdag nacht uit zijn bed gebeld voor een consult dus hij heeft een goede vuurdoop gehad.
Maandag heb ik onze eerste patient bij stichting Krusada gebracht, dit is allemaal best goed verlopen. Hij is onze eerste patient samen met Krusada, en een goede samenwerking is dan ook heel belangrijk.

Ook hebben we eindelijk de kick-off van het PAAZ project gehad. Een beetje op het laatste moment geregeld maar we hebben het ten minste gehad met Cecile en Pelle er samen bij. Vanaf deze week gaan we elke dinsdag middag van 13-17.00uur aan het PAAZ project, morgen de eerste dag ben heel benieuwd hoe dat allemaal gaat lopen.
Cecile was niet de enige die wegging, ook Sandra van de SEH, het hele anesthesie team, de mams van Tanja mijn buuf en nog wat mensen die komende week gaan.. Heel erg jammer, we hadden zo'n leuke groep, maar ja helaas is er een tijd van komen en een tijd van gaan.. Ik ben dan ook zaterdag en zondag op de airport geweest om mensen uit te zwaaien. Zondag kreeg ik van Cecile nog een leuk presentje; Frog to Prince, zie hieronder de foto, dat ik maar een leuke prins mag vinden:

Ik zal van elke groei een fototje maken dan kunnen jullie een beetje mee spieken met mijn frog prince..

Bij afscheid hoord natuurlijk niet alleen verdriet en hebben we weer wat leuke feestjes gehad.. Vrijdag was helemaal druk, toen had ik 2 feestjes en deed ik ook nog mee aan een spoed cursus salsa intermediar.. Maar ik ben overal gezellig geweest en het waren een paar mooie feestjes.. Vooral de bbq op de beach was weer zeer gezellig, heerlijk gedanst op het strand..

De cursus salsa was van donderdag t/m zaterdag en we hebben hele combinatie geleerd, was leuk helaas alleen mannen te kort, ook al ben je in het caribisch gebied altijd hetzelfde probleem helaas..

Voor iedereen een Bon Siman!

Alweer Djadumingu..

Wat vliegt de tijd toch voorbij, het is alweer zondag tijd voor een nieuwe blog..
Dit weekend is bij jullie in NL de klok een uur vooruit gegaan, dat betekent 6uur verschil nu helaas. Voor degene met wie ik skype ik doe mijn best om een uurtje eerder online te komen..
Deze week was gelukkig weer iets rustiger. Ik heb sinds deze week iets ontdekt, een grote bak met fruit elke dag voor 3dollar, aangezien het fruit in de winkels amper te betalen is (6appels voor 4dollar) en ik gewoon te lui ben om elke keer fruit te schillen en klaar te maken is dit super om zo mijn vitamientjes binnen te krijgen..

Deze week hebben we de eerste echte samenwerking met Krusada gehad..

Krusada is een stichting voor mensen met een verslaving en heeft een opname huis, alleen voor mannen en de Walk in, de naam zegt het al een inloop centrum. Het is een onderdeel van de Hoop in Nederland. Wat bijzonder is aan stichting Krusada is dat het word gerund door vrijwilligers, wel opgeleide vrijwilligers en deze mensen vertrouwen God dat zij genoeg geld per maand krijgen om te leven elke maand. En sommige houden dat al 5 of 6jaar vol. Het gaat mij boven mijn pet maar ik vind het wel heel bijzonder dat ze zo heftig geloven en op deze manier leven. We zullen gebruik gaan maken van elkaars expertise, maandag ga ik de eerste pt persoonlijk brengen en ben echt heel benieuwd en heel veel zin in de toekomstige samenwerking.

Aankomende week zal de laatste week van Cecile zijn, vanavond is als het goed is de nieuwe psychiater Pelle aangekomen en morgen zal zijn eerste dag worden om ingewerkt te worden. Ben heel benieuwd hoe dat allemaal gaat en hoe de laatste week met Cecile zal zijn. Ze is een belangrijke spil in het project dus we zullen haar gaan missen. Ik heb er dan ook alles aangedaan om aankomende week de eerste bijeenkomst voor de projectgroep PAAZ te regelen maar nog steeds niet gehoord of dat nou door gaat dus heb de moed een beetje opgegeven, het zou leuk zijn als het nog lukt.

Bon siman! Ayo

Bon Siman

Afgelopen week een behoorlijk drukke week geweest, zowel op sociaal al werkvlak. Maandag ben ik met de airambulance een patient naar Curacao gaan brengen. Toen ik voor het eerst airambulance hoorde dacht ik aan een gewone ambulance alleen dan in een vliegtuig, nou het tegendeel is waar. Onze airambu is gewoon een klein charter vliegtuigje waar zo'n 10personen in kunnen zonder enige apparatuur. Als er dus lichamelijk zieke mensen vervoerd moeten worden, worden er stoelen naar beneden geklapt en word er draagbare apparatuur meegenomen. Super creatief natuurlijk. Het is de bedoeling dat we over 3maanden wel een echte airambulance krijgen met alle benodigde apparatuur.

De vlucht was heel goed verlopen. Met de ambulance naar de Caprilles kliniek waar de patient werd opgenomen. Helaas hadden we geen tijd voor een rondleiding, wel heb ik met een medewerker daar gepraat die van de PAAZ had gehoord en wel interesse had om bij ons te komen werken. Daar was ik super blij mee, want we hebben behoorlijk wat mensen nodig en psychiatrie is hier toch nog wel taboe en eng. 

Dinsdag had ik een paar eigen patienten die ik heb gesproken, heel leuk en divers.
En toen waren woensdag Erik (manager stichting verslaving psychiatrie caribisch nederland (FACT team)) en Joyce, collega die in Sint Eustatius werkt op Bonaire. Er zijn weer heleboel bergen verzet en per 1april is de Stichting Verslaving Psychiatrie Carabisch Nederland echt een feit. We hebben een heleboel vergaderd, presentaties gehad maar ook een gezellig bbq en vrijdag een teamuitje met de aquaspace boot. Een boot met een glazen bodem, dat je dus zonder het water in te gaan het koraal en de mooie vissen en schildpadden ziet. Dit was vooral leuk voor 1 van mijn collega's die niet kan zwemmen, en altijd zeeziek is geweest dus haar hele leven op Bonaire woonde maar nog nooit het rif bij klein Bonaire had gezien, de zeeziek pilletjes hebben goed hun werk gedaan.

Zaterdag was er net als in Nederland NL doet, BON doet. We hebben met een groep van het ziekenhuis de cactus haag van Mangazine de Rei een cultuurpark opgeschoond, super leuke ervaring, veel mieren die vervelend beten en een enkele steek van een cactus maar het was het waard, ze waren ontzettend blij met onze hulp en we mogen nog een keer voor een echte rondleiding komen.
Zondag lekker de hele dag uitgerust van alle drukte en vandaag natuurlijk weer fris aan het werk.

Bon Siman (Fijne week)

Afgelopen week was een drukke week.. Veel patienten gezien.. Ik kan inmiddels mijn eigen poli spreekuur gaan houden 1keer per week. Het leuke is dat het allemaal om verschillende ziektebeelden gaat, erg leerzaam dus. In Nederland ben ik bijvoorbeeld nooit met seksueel misbruik in aanraking gekomen en nu heb ik iemand die dat is overkomen die ik wekelijks spreek..
We hebben de caseload voor het FACT team samengesteld, we zitten nu al op 100patienten, en er komen er alleen maar meer bij.. Deze week hadden we 5patienten opgenomen op de verpleegafdeling, het ging om korte opnames maar toch 5.. De PAAZ heeft straks een faciliteit voor 8 tot 10 bedden, we verspellen nu al dat die 24/7 allemaal bezet gaan zijn..
Dat is triest en jammer zeker voor zo'n klein eilandje maar het geeft ook wel een heel fijn gevoel. Dat waar we mee bezig zijn echt nodig is.. Nu kunnen mensen vaak niet opgenomen worden of ze moeten naar curacao of aruba.. Er zijn hier ook vrij veel kwetsbare laagbegaafde mensen, daar is geen plek voor en dat is soms wel heel lastig.

Morgen ga ik dan echt iemand wegbrengen met de airambulance, ben heel benieuwd. Dinsdag komt de projectleider van het FACT van uit Nederland voor een week dus hopelijk kunnen we veel spijkers met koppen slaan. In ieder geval gaan we vrijdag lekker met zijn alle op teamuitje, beetje teambuilding op een boot met een glazenbodem. Het belooft weer een drukke week te worden dus ik houd het lekker kort en ga lekker wat slaap in halen.. Fijne week allemaal!

Trafassi

Dat was weer een leuk weekje.. Veel patienten gezien, weer intakes gedaan, consulten in het ziekenhuis, op huisbezoek geweest.. Deze week ging in met collega Rud naar Rincon, het oudste dorp van Bonaire.. Rud vertelde me al dat het weer heel anders is als in Kralendijk en dat was het ook.. Het eerste huis waar we kwamen; 'mag ik een foto maken', het tweede huis; 'hoe oud ben je eigenlijk?', het derde huis; 'ik hoop dat je nog vaker bij me op huisbezoek komt'... De mannen in Rincon waren een stuk directer, ik moest er wel om lachen..
Na een druk weekje heb ik de week in het weekend afgesloten met allemaal leuke feestjes.. Trafassi kwam bij spice.. Spice is een beach bar bij harbor village, leuke locatie.. De hele avond heerlijk gedanst in het zand, het was echt een super feestje.. We konden er geen genoeg van krijgen dus gingen nog maar even door.. Helaas werd de sfeer rond een uurtje of 2 verpest door 3 schoten.. Iedereen raakte in paniek en dook naar beneden, toen het stopten vluchten veel mensen weg maar er leek niets aan de hand.. Geen slachtoffer, geen bloed.. zelfs geen politie.. Dat was wel even schrikken.. Maaar na 5min ging de muziek gewoon weer aan en werd er door gefeest.. De volgende dag hoorde ik op de ziekenhuis bbq dat het wel degelijk allemaal echt was en er 2 slachtoffers waren gevallen.. Die tent mijden we voortaan maar even op vrijdagavond..
Zaterdag avond hadden we een ziekenhuis bbq op donkey beach.. Super gezellig, er was natuurlijk veel te veel eten.. Heerlijk de hele avond op het strand gezeten, nog even gezwommen om 23uur 's avonds.. het water was heerlijk warm, helaas was het daarna toch wel een beetje koud.. En maar goed ook dan konden we naar huis om vanmorgen weer op tijd op te staan om te gaan snorkelen bij Klein Bonaire met de Woodwind.. Een catamaran boot waarmee we op 3 verschillende plekken zijn gestopt om te snorkelen.. Een paradijsje onderwater.. prachtige vissen, koraal en schildpadden gezien... De schildpadden waren gewent aan mensen en kwam ook best heel dichtbij, heel mooi..
En vanavond vroeg naar bed om de werkweek weer te trotseren..

Bon Siman!

De tijd vliegt voorbij.. Inmiddels ben ik hier alweer 3weekjes..
Deze week een 4daagse werkweek want maandag was een vrije dag ivm de carnaval.. Wat een geslaagt feestje was dat! De parade was redelijk groot voor Bonairse begrippen, zo'n 13wagens.. Het begon vrijdag met de schoolkindertjes, 's avonds de tiener parade, zaterdag de volwassen parade in Rincon en zondag de volwassenen parade in Kralendijk.. De hele dag op straat dansen, lachen en vooral drinken..
Maandag was een rustdag en werd de carnaval voor de kinderen afgesloten en dinsdag de laatste parade, nu met lichtjes en om 24uur Momo (een pop) in de fik steken en vuurwerk.. Helaas heb ik dat gemist, ik vond het om half 11 wel mooi geweest en ben lekker gaan slapen..
Deze week was Cecile op de bovenwinden voor werkbezoek dus het was wat meer mijzelf redden wat betreft werk.. Op dinsdag na is dat heel goed gelukt..
Woensdag heb ik meegelopen met Ariola, een collega die nu nog voor de DGH (GGD) werkt en per (hopelijk) 1maart bij het FACT-team komt. We hebben een aantal huisbezoeken gedaan, depots gegeven, eindelijk een veelbesproken patient ontmoet. Ik ben best wel wat gewent ook na Suriname en de huisbezoeken die ik daar deed maar toch was het wel weer even schrikken.
Donderdag had ik weer intakes voor de poli.. Cecile had haar kamer op slot gedaan op de poli en ook de sleutel meegenomen en nergens was een reserve sleutel dus het was even zoeken naar een plek om te zitten maar gelukkig vonden de patienten die kwamen het geen probleem om bij het kantoor van stichting Verslavingszorg (het toekomstige FACT kantoor) te komen.. Psychiatrie en met name verslaving is hier nog echt een taboe, daarbij is het een klein eiland, iedereen kent iedereen en sommige mensen willen dus ook niet op dat kantoor komen want dan weten anderen dat er verslaving speelt..

Ook ben ik samen met Marcelino (verslavingsdeskundige en collega FACT-team) naar de gevangenis geweest voor een vergadering, wat uitleg gegeven over het komende FACT team en hoe er dan gewerkt word, was positief allemaal.. Volgende week krijg ik daar een rondleiding, ben heel benieuwd.. Om even lekker te onstpannen heb ik een dansje gedaan bij Sense..
Vrijdags was een meer een kantoor dagje.. En 's middags natuurlijk lekker borrelen op de pier van Divi.. Daarna nog even naar little havanna maar daar was het nog erg rustig dus gingen we even lekker salsa dansen bij plaza en weer terug naar little havanna en jaaa toen was het lekker gezellig druk.. Er is dus toch leven na 23uur hier op het eiland.. Fijn om dat eindelijk gevonden te hebben.
Zaterdag nog even voor een consult naar het ziekenhuis (ja mensen jullie lezen het goed, er word dus ook gewerkt en niet alleen vakantie gevierd;)) En daarna lekker naar het strand, helaas was het van korte duur want het begon keihard te regenen.. En 's avonds naar het City cafe waar een jamsessie was.. Het is een project om middels muziek locals en makamba's wat meer te mixen en te begrijpen, ze gaan met een piano het hele eiland rond en dan word er een beetje gejamt met elkaar. Die avonden worden gefilmt en uiteindelijk word er een film van gemaakt en hier en in NL vertoont.. Heel leuk, jammer genoeg waren er hoofdzakelijk makamba's maar dat had ook een beetje met de plek te maken..
En vandaag weer lekker naar het strand, wasjes gedraait, uitgerust om weer een nieuwe werkweek aan te gaan!

Voor iedereen Bon Siman!

En de 2e week is alweer voorbij.. Dat was best een druk en gezellig weekje.. Zondag was ik gaan snorkelen met collega's.. Iets te lang in de zon geweest waardoor ik dus kei hard was verbrand, ik leek werkelijk waar wel op een kreeft! Maandag wel last van gehad maar daarna niet meer en inmiddels begint het allemaal lekker te vervellen dus weg is de kleur weer helaas..
Op het werk begint het allemaal steeds meer te lopen. Weer 2 intakes gedaan, op huisbezoek geweest. Inmiddels heb ik mijn intrek gedaan bij mijn collega Marcelino in het toekomstige FACT kantoor en nu nog stichting verslavingszorg. In het ziekenhuis is er beperkte werkplek en ga je van de ene naar de andere plek en op het FACT kantoor is ruimte zat want Marcelino zat daar tot nog toe alleen. Voor mij een fijne werkplek en voor hem wel zo gezellig daarbij komt dat we lekker kunnen overleggen en samenwerken en we dus al meer FACT bezig gaan.
Dinsdag was ik samen met een collega van de rontgen lekker gaan eten en wat gaan drinken. Vanwege de carnaval was er ook een salsa/ bachata contest die van 20 tot 00uur zou duren.. Om half 11 was het nog steeds erg rustig en werd er niet gedanst dus zijn we er toch maar vandoor gegaan want we moesten natuurlijk de volgende dag gewoon werken.
Woensdag ben ik gaan kijken bij een salsa les, leuk clubje mensen (wel allemaal makamba's) en er werd leuk les gegeven dus daar ga ik maar mee starten.. Zo kan ik ook wat contacten op doen buiten het ziekenhuis..
Donderdag na een drukke dag werken wat gaan drinken met Cecile en lekker bij hun gegeten.
Vrijdag was er de parade van de schoolkinderen.. Ik had nog wat dingen te regelen met mensen maar iedereen was gewoon even gestopt met werken om naar de parade te gaan kijken, mijn afspraak was ook nergens te bekennen dus ik ben er lekker bij gaan staan en naar de kindertjes gaan kijken.. Wow wat was die muziek hard, sommige groepen liepen met oordopjes wat ook echt wel nodig was anders liepen die kinderen gewoon gehoorbeschadeging op!
's avonds weer de vrijdagse borrel bij divi heel gezellig en nog naar de tiener parade gaan kijken, deze bestond uit 3wagens, zou ook om 19uur beginnen maar startte een keer om half 9..
Ja tijden zeggen hier niet zoveel, het begint wanneer het begint.. het heeft ook zo zijn charme..
Het weekend even lekker tot rust komen.. Morgen de volwassen parade in Kralendijk (vandaag was die in Rincon) en dan maandag nog lekker een dagje vrij om bij te komen van de carnaval;)!!
Bon weekend i bon siman!

Ayo Marielle

Bon dia, kon ta bai? Mi ta bon

Ik ben nu 5dagen op Bonaire maar het lijkt al veel langer. Op de heenreis in Aruba wat vertraging opgelopen waardoor ik rond half 10 op Bonaire was. Het was een lange maar goede vlucht, daar werd ik opgewacht door iemand en naar mijn appartementje gebracht. Een kleine studio, midden in het centrum, het ziet er mooi uit maar wel klein en bijv maar 2kookpitjes, donker in het keukendeel en juist daar was alleen internet. En meteen had ik 's ochtends al de inhoud van de douche put omhoog, blegh wat stonk dat! Maar dat drukte de pret niet..
Maandag meteen mijn eerste dag in het ziekenhuis. 's Ochtends werd ik opgehaald door Cecile (de psychiater waarmee ik de komende tijd veel samenwerk en degene die mij heeft aangenomen) en haar man Henk (hij houd zich bezig met een aantal ict zaken voor het project) om naar het ziekenhuis te gaan. In het ziekenhuis kreeg ik een uitgebreide rondleiding en al met heel veel mensen kennis gemaakt. Overal kreeg ik eigenlijk wel een warm welkom. 'Oh ja, wat fijn dat je er eindelijk bent! Cecile kan je hulp goed gebruiken! Welkom!' Cecile had mijn komst duidelijk al aangekondigt en dat was eigenlijk wel heel fijn!
Op dinsdag en woensdag is er spreekuur op de poli. Ik kon een beetje mee kijken hoe er gewerkt word, zelf nog een rondje doen om nog meer mensen te ontmoeten, veel lezen, nog een aantal praktische zaken regelen en ik ben aanwezig geweest bij een intake.
Woensdag zou mijn eerste papiamento les zijn maar helaas was de leraar afwezig. Toen hebben we onderling maar wat geoefend (de groep is in de 3e les) en het scheeld toch echt dat ik dat weekje spaans heb gedaan in Barcelona, daar heb ik nu veel profijt van.
Ook kreeg ik woensdag het goede nieuws dat ze een ander appartementje voor mij hadden, meteen gaan kijken en JA gezegt! Het is een soort van 2 onder 1 kap woning in een rustige wijk iets verder van het centrum (vanaf de 16e komt er een collega van het ziekenhuis naast mij wonen, gezellig) met een ruime woonkamer/ keuken, 2 ruime slaapkamers, heel leuk ingericht gewoon een super huisje en meteen mijn thuis:) Dus voor de mensen die me komen bezoeken, ik heb een logeerkamer!!

De jetlag begint te verdwijnen en vandaag was al een meer actieve dag, met zelfs al patienten contact. Vanmorgen begonnen we met een overleg voor het FACT team in wording. Daarna heb ik zelf een intake gedaan, super leuk.. Anamnese afnemen, inschatten of de psychiater de patient ook moet zien.. En heb ik een consult op de afdeling gedaan, adviezen geven over de bejeging.. Het is echt totaal anders als mijn werk in Nederland maar daarom juist een hele leuke uitdaging en ook heel leerzaam.

Morgen nog een halve dag en dan is de eerste week alweer voorbij.. Mijn taken en werkzaamheden beginnen zich een beetje te vormen. Volgende week hopen we meer concreet met de projectgroep van de PAAZ aan de slag te gaan. Voor wie het wil weten wat ik allemaal ga doen, zet ik het hier even op een rijtje.
De grootste werkzaamheden zullen zijn in de project groep van de PAAZ, daar kwam ik ten slotte voor; het helpen opzetten van de PAAZ. Daarbij word ik onderdeel van het FACT-team en zal dan dus uiteindelijk een eigen caseload krijgen, mogelijk bereikbaarheidsdiensten gaan draaien (maar dat is wel in de toekomst). Ik ga leren hoe ik patienten kan gaan begeleiden in de AIR-ambulance indien er klinische opname nodig is zolang de PAAZ er nog niet is (super leuk). Ook proberen we te regelen dat ik een paar dagen kan mee lopen op de PAAZ Aruba, om te zien hoe een PAAZ in het Carabisch gebied is opgezet en hoe er word gewerkt. Dan zal ik nog de psychiater ondersteunen d.m.v. intakes voor het spreekuur. En ik ga samen met Cecile klinische lessen organiseren en we kunnen op consult worden gevraagd in het ziekenhuis. Jaaaa, dat is heel wat maar ik zie het helemaal zitten.

Van het eiland heb ik nog niet zoveel gezien, ik ben blij dat ik de weg naar het ziekenhuis en de supermarkt ken en morgen is het weekend dus ga ik het eiland maar eens ontdekken.

Ayo! (doei in het papiamento)