En de 2e week met Naomi, Janieke, Michelle, Amir en Luker in een huis. Wat was het heerlijk om lieve naomi weer te zien en gezellige dingen te doen met zijn alle. Lekker met zijn alle naar Havanna, heerlijk gedanst. Het laatste weekend naar plantage Ayo geweest, slapen in de hangmat, zwemmen in de suriname rivier, de mannen voor de vrouwen laten koken.. Kortom genieten.
Het was wel wennen in Su.. Van het rustige Bonaire naar het drukke Paramaribo.. Ook was het veranderd. Meer stagiaires, bepaalde clubs dicht en nieuwe geopend. Minder bekenden tegen gekomen met uitgaan, terwijl vroeger je prima in je eentje uit kon gaan en je toch wel iemand tegen kwam, dat was nu jammer genoeg minder. Maar alsnog blijft Su mijn hart veroveren en was het zeker niet de laatste keer dat ik daar was.
Het enige wat vervelend was, in de tijd dat ik in Suriname was, was dat mijn lieve maatje marcha plotseling van Bonaire vertrok, ik kon daarom niet bij haar afscheid zijn en dat vond ik toch wel erg naar.. Weer van iemand afscheid nemen en de komende tijd word dat alleen maar erger. Binnen nu en 2weken gaan er in totaal 10mensen weg. Gelukkig blijven er nog een paar mensen over en komen er natuurlijk nieuwe mensen bij maar leuk is het niet.
Na Suriname weer terug op Bonaire, een vermoeiende reis, 's morgens vroeg vliegen dus midden in de nacht naar Zanderij.. Maar weer op Bonaire te komen was ook heerlijk.. Ook Bonaire heeft mijn hart stiekem wel gestolen.
Dat brengt me meteen op het blijde nieuws dat ik hier nog een half jaar ga werken. 31juli kom ik in Nederland aan voor 7weken, vakantie, werken, vakantie, oma's 85e verjaardag en dan 16 september weer voor een half jaar naar Bonaire. Niet iedereen was natuurlijk blij met dit nieuws, maar ik wel. Ik vind het ook heerlijk om weer even 7weken naar Nederland te gaan, iedereen weer zien, even op mijn oude vertrouwde afdeling werken. En daarna weer opnieuw het avontuur en het innovatief werken aan.
In de tussentijd heb ik ook weer vakantiegangers op bezoek gehad.. Mijn lieve collegaatjes Brech en Astrid en een paar dagen later Robyn erbij.. Super leuke tijd gehad, ze hebben veel gezien en kennis kunnen maken met mijn leventje hier..
Op het werkgebied is het ook nog steeds erg druk.. Mijn rol is weer even aangescherpt en dat is eigenlijk heel fijn, het geeft weer een beetje rust en de kracht die ik even was kwijtgeraakt heb ik weer terug gevonden. Ik was meer bezig met patientenzorg binnen het FACT team maar dat liep eigenlijk niet zo omdat die patienten over het algemeen liever papiamentu spreken, wat heel begrijpelijk is maar mij heel afhankelijk maakte van mijn collega's.. Nu heb ik weer meer een coachende rol, kan me meer gaan bezig houden met klinische lessen enz voor het ziekenhuis.. Ik ben natuurlijk nog steeds papiamentu aan het leren maar het is nu minder demotiverend als het even niet lukt.. Inmiddels is er ook weer een nieuwe psychiater, hebben we er een ervaringsdeskundige bij in het FACT team en begint het allemaal een beetje te lopen. Wat de PAAZ betreft is er enige vertraging, het duurt dus nog wel even voor die af is.. Maar dat geeft niet, we houden de moed eraan, werken aan wat er wel mogelijk is..
Naast al dat afscheid nemen mocht ik ook nog even mijn lieve buufie weer welkom terug heten voor vakantie.. Heerlijk weer even bijgekletst en zo'n vertrouwd persoon in de buurt, wel gek dat ze nu niet naast me woont.. Nog maar 3weekjes en dan zit ik weer in het vliegtuig naar NL, lekker om iedereen weer even te zien.. Maar eerst nog even lekker een weekendje eiland hoppen naar Curacao.. En natuurlijk nog genieten van dushi Boneiru zelf.. Lieve mensen, waarschijnlijk zal dit mijn laatste blog zijn voorlopig, tot snel in Nederland!! Ayo!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten