Korsou en bijna NL:)

Afgelopen weekend gezellig met Mandy naar Curacao geweest.. Hadden we wel verdiend na een behoorlijk heftige werkweek, helaas kan ik daar niets over schrijven maar laten we zeggen ingewikkelde casussen en lange werkdagen..
We hadden maar gewoon een weekendje geplant, maar voor ons eigenlijk het beste weekend wat we konden plannen. Dat moet ik natuurlijk even uitleggen, Mandy en ik zijn de dansfanaten van onze groep in Boneiru.. DUS:
Vrijdag concert van Prince Royce, de grootste bachata artiest allertijden, wat een geweldig concert was dat, wat is die man live goed en wat een show heeft ie weggegeven, heerlijk..

 

foute toeristische foto op de brug

Als klap op de vuurpeil was er zaterdag een heerlijk salsa feestje.. En zondag was er zomaar een krioyo band aan het spelen op het plein voor ons hotel.. Een weekend vol met goede muziek en dansen dus..
En mijn eerste echte ervaring met dolfijnen van dichtbij.. Wat een mooie beesten!! We hebben met ze gezwommen, spelletjes gedaan.. Wat een super ervaring, echt te gek! Er werd gefilmd en prachtige foto's gemaakt, en natuurlijk voor een schandalig hoge prijs werden die verkocht, we zijn er niet ingetrapt, gelukkig was er in onze groep een stel wat familie aan de kant had en die hebben foto's voor ons gemaakt.. De foto's volgen nog daarvan!

tijdens de show..

Verder heerlijk geshopt, er ging een wereld voor ons open, dat heb je op Bonaire niet dus dat was echt genieten, en goed kunnen slagen, inclusief pijn aan onze voeten van al dat geslenter.. En natuurlijk heerlijk uitgerust, aan het strand gelegen, lekker bijgekleurd, een massage gehad van onze prive masseur Charles, het eiland zelf verkent en ook nog een rondleiding gehad van Charles.. Op leuke plekjes geweest, inclusief een kruidentuin, lekkere kruidjes gescoord voor mijn eczeem, baat het niet dan schaad het niet.

Playa Abou

Korsou was heerlijk maar toch weer heerlijk op dushi Boneiru, al kan ik hier niet shoppen en is het eiland een stuk kleiner, minder mogelijkheden, het is mijn thuis geworden.. Het heeft zijn charmes om ergens heen te gaan en altijd iemand tegen te komen, kleine afstanden te rijden..
Genietend in Korsou jaloers gemaakt door Naomi die lekker met Denise en Luker bij mijn ouders op de camping op bezoek waren, terrasje gingen pakken en nog lekker gingen eten met zijn allen..

Maar nog een weekje en dan ben ik weer even in NL en dan hoop ik natuurlijk op een herhaling van dit gezellige tafereeltje.. Ik kijk er naar uit om iedereen weer te zien, lekker te werken op mijn afdeling, te genieten van en met mijn vrienden en familie om daarna weer naar Bonaire te gaan.. Lieve mensen tot over een week in Hollanda!

Ayo!

van switi Sranang naar dushi Boneiru

Wat heb ik een heerlijke tijd gehad in Suriname. Werkelijkwaar 2,5e week niets gedaan. Vooral veel gezeten, gegeten, gerookt, gedronken, genoten, uitgerust, gelezen, gedanst, geshopt. Kortom 2,5e week genieten en echt vakantie gevierd. De eerste week nog alleen, bij amir gelogeerd. Genoten van het heerlijke danta bai. Veel uitgerust, oude bekenden opgezocht en ook nieuwe mensen ontmoet. Mijn oude stage weer bezocht.
En de 2e week met Naomi, Janieke, Michelle, Amir en Luker in een huis. Wat was het heerlijk om lieve naomi weer te zien en gezellige dingen te doen met zijn alle. Lekker met zijn alle naar Havanna, heerlijk gedanst. Het laatste weekend naar plantage Ayo geweest, slapen in de hangmat, zwemmen in de suriname rivier, de mannen voor de vrouwen laten koken.. Kortom genieten.

Het was wel wennen in Su.. Van het rustige Bonaire naar het drukke Paramaribo.. Ook was het veranderd. Meer stagiaires, bepaalde clubs dicht en nieuwe geopend. Minder bekenden tegen gekomen met uitgaan, terwijl vroeger je prima in je eentje uit kon gaan en je toch wel iemand tegen kwam, dat was nu jammer genoeg minder. Maar alsnog blijft Su mijn hart veroveren en was het zeker niet de laatste keer dat ik daar was.
Het enige wat vervelend was, in de tijd dat ik in Suriname was, was dat mijn lieve maatje marcha plotseling van Bonaire vertrok, ik kon daarom niet bij haar afscheid zijn en dat vond ik toch wel erg naar.. Weer van iemand afscheid nemen en de komende tijd word dat alleen maar erger. Binnen nu en 2weken gaan er in totaal 10mensen weg. Gelukkig blijven er nog een paar mensen over en komen er natuurlijk nieuwe mensen bij maar leuk is het niet.
Na Suriname weer terug op Bonaire, een vermoeiende reis, 's morgens vroeg vliegen dus midden in de nacht naar Zanderij.. Maar weer op Bonaire te komen was ook heerlijk.. Ook Bonaire heeft mijn hart stiekem wel gestolen.

Dat brengt me meteen op het blijde nieuws dat ik hier nog een half jaar ga werken. 31juli kom ik in Nederland aan voor 7weken, vakantie, werken, vakantie, oma's 85e verjaardag en dan 16 september weer voor een half jaar naar Bonaire. Niet iedereen was natuurlijk blij met dit nieuws, maar ik wel. Ik vind het ook heerlijk om weer even 7weken naar Nederland te gaan, iedereen weer zien, even op mijn oude vertrouwde afdeling werken. En daarna weer opnieuw het avontuur en het innovatief werken aan.
In de tussentijd heb ik ook weer vakantiegangers op bezoek gehad.. Mijn lieve collegaatjes Brech en Astrid en een paar dagen later Robyn erbij.. Super leuke tijd gehad, ze hebben veel gezien en kennis kunnen maken met mijn leventje hier..

Op het werkgebied is het ook nog steeds erg druk.. Mijn rol is weer even aangescherpt en dat is eigenlijk heel fijn, het geeft weer een beetje rust en de kracht die ik even was kwijtgeraakt heb ik weer terug gevonden. Ik was meer bezig met patientenzorg binnen het FACT team maar dat liep eigenlijk niet zo omdat die patienten over het algemeen liever papiamentu spreken, wat heel begrijpelijk is maar mij heel afhankelijk maakte van mijn collega's.. Nu heb ik weer meer een coachende rol, kan me meer gaan bezig houden met klinische lessen enz voor het ziekenhuis.. Ik ben natuurlijk nog steeds papiamentu aan het leren maar het is nu minder demotiverend als het even niet lukt.. Inmiddels is er ook weer een nieuwe psychiater, hebben we er een ervaringsdeskundige bij in het FACT team en begint het allemaal een beetje te lopen. Wat de PAAZ betreft is er enige vertraging, het duurt dus nog wel even voor die af is.. Maar dat geeft niet, we houden de moed eraan, werken aan wat er wel mogelijk is..
Naast al dat afscheid nemen mocht ik ook nog even mijn lieve buufie weer welkom terug heten voor vakantie.. Heerlijk weer even bijgekletst en zo'n vertrouwd persoon in de buurt, wel gek dat ze nu niet naast me woont.. Nog maar 3weekjes en dan zit ik weer in het vliegtuig naar NL, lekker om iedereen weer even te zien.. Maar eerst nog even lekker een weekendje eiland hoppen naar Curacao.. En natuurlijk nog genieten van dushi Boneiru zelf.. Lieve mensen, waarschijnlijk zal dit mijn laatste blog zijn voorlopig, tot snel in Nederland!! Ayo!!